Բարև, ես կպատմեմ միատ պատմություն մի մրջյունի մասին։ Լինում էր չեր լինում մի փոքրիկ աշխատասեր մրջյուն նա շատ ամաչկոտ էր բայց նա փորցում էր ինչ, որ մեկի հետ ընկերենալ բայց նրա հետ ոչոք չէր ուզում ընկերություն անել։ Եվ մի օր նա որոշում է գնալ հեռու-հեռու ճամփորդություն, որ տեսնի ինչ է նշանակում ընկերը և ոնց է պետք ունենեալ ընկեր։ Նա չամփորտեց՜ հեռու՜-հեռու՜ տեղերով նա տեսավ լիքը բաներ բայց տենցել չըհասկացավ ոնց է պետք ունենալ ընկեր։ Եվ նա տխուր-տխուր վերադառնում էր տուն բայց ինչ, որ մի մեղու եկավ և հարցրեց․
—ինչի ես տխրել մրջյուն
—Ես չգիտեմ ոնց է պետք ունենալ ընկեր
—հա հա հա
ծիծաղեց մեղուն և ասաց․
—ընկեր ունենալը շատ հեշտ է ընկերը պետք է քեզ սիրի և հոգ տանի, կիսվի ուտելիքով և դու էլ պետք է նրան սիրես և հոգ տանես և դու չես կարող գաս և ասես արի ընկերներ լինենք դու պետք է նրա հետ մոտիկանաս ծանոթանաս։
Մրջյունը ուրախությունից թռավ օդ․
—Արի լինենք ընկերներ դմբուլիկ մրջյուն