Մուկն ու ձուն
Month: Նոյեմբերի 2022
Մուկն ու ձուն Ստեփան Զորյան
Մի անգամ մտա մեր մառանը, որ բահ վերցնեմ: Ոտս շեմից ներս դրի, թե չէ, նկատեցի մի խումբ մկների, որոնք շրջապատել էին հավի բույնը: Տեսա, որ մկներից մեկը մտել է հավի բույնը, իսկ մյուսները մեկնված, ձգված նայում են նրան ու սպասում: Մեկ էլ հավի բույնը բարձրացած մուկը, իր
Մաթեմատիկա 30․11
- Հաշվի՛ր ըստ օրինակի։
312-184=312-100-80-4=212-80-4=132-4=128
425-233=425-200-30-3=225-30-3=195-3=192
506-338=506-300-30-8=206-30-8=176-8=168
408-321=408-300-20-1=108-20-1=88-1=87
2. Շարունակի՛ր ըստ օրինակի։
16×7=10×7+6×7=70+42=112
Նամակ աշնան համար
Բարև, սիրելի՛ աշուն։ Ինձ շատ- շատ դուր եկավ քո եղանակը։ Մենք գնում էինք ճամփորտդւթյուններ ի, օրինակ Կոմիտասի թանգարան-ինստիտուտը։ Բայց ինչո՞ւ ես դու այդքան շուտ գնում։ Մենք այդքան տերևներ էինք հավաքել, ես սարքում էի տերևներից վզնոցներ, խնդրում եմ, մի գնա, մենք քեզ շատ ենք սիրում։ Այս ձմեռը ցուրտ է և անհետաքրքիր, եթե դու չգնայիր, մենք շատ ուրախ կլինեինք, խնդրում եմ մի՛ գնա։ Քո հետ շատ հետաքրքիր է։ Մենք քեզ շատ ենք սիրում, աշու՛ն։
մաթեմատիկա 28․11
- Արմենը 10 պաղպաղակի համար վճարեց 600 դրամ։ Արայիկը գնեց 5 պաղպաղակ և 1 հյութ։ Որքա՞ն վճարեց ԱՐայիկը գնումների համար, եթե 1 հյութն արժե 150 դրամ։
Ռուսերեն 25.11.
Это дверная ручка. Это мой карандаш. Это большой стол. Это моя мама. Это большое окно. Это тихий класс. Это моя комната. Это красный попугай. Это праздничный торт.
Это мой дом. Это моя бабушка. Это мой учебник. Это её подруга. Это его школа . Это мой телефон. Это мой папа. Это её семья.
Շաշ հյուրը Հայ ժողովրդական հեքիաթ
Մի անգամ մի մարդ հյուր է գնում ընկերոջ տուն։ Ուտում է, խմում, իրիկնադեմին վեր է կենում, որ գնա տուն։ Մեկ էլ նայում է տեսնում՝ երկինքը տրաքեց, ու մի անձրև սկսեց, ոնց որ ջրհեղեղ։
-Պահո՜, էս ի՞նչ փորձանք էր, ո՞նց եմ տուն գնալու,- ասում է էս հյուրը։
MY DAY
Every morning I get up at eight o’clock. I wash my hands and face and brush my teeth. I dress, then I have breakfast. I eat eggs and drink milk, then go to school at 8:30 o’clock. We have five lessons at scool every day. I
Կաքավիկի շարնակությունը
Կաքավիկ
Խռպոտ ձայն ունեցող ու ականջ չունեցող թռչունները չէին սիրում կարմիր կտուցով ու կարմիր տոտիկներով Կաքավին, որն օրնիբուն ման էր գալիս արտերում ու երգում:
Նախանձից նրանց ձայնն ավելի էր խռպոտվում:
Մի օր հավաքվեցին ու գնացին Արծվի մոտ գանգատ.
— Թագավորն ապրա՛ծ կենա, էդ Կաքավը անգործ-անբան, ամբողջ օրը երգում է, չի թողնում, որ քո հրամանները լսենք:
Արծիվն էլ երգի հետ գլուխ չուներ և հրամայեց.
— Կաքավին ասե՛ք՝ թող էլ չերգի:
Կաքավը լռեց:
Արտերը սպասեցին, սպասեցին Կաքավի երգին, բայց Կաքավն էլ չէր երգում: