Բարև, տղա’։

Ես   ուզում եմ հարցնել, իսկ ինչպե՞ս դու իմացար, որ ամենա-ամենալավ տունը այդ հինն  տունն է։ Continue reading “Նամակ տղային «Ամենից լավ տունը»” →

Էնտեղ, ուր հովը խաղում է ազատ
Ու ջուրն աղմկում, անվերջ փըրփըրում,
Էնտեղ իր բարի, իր սիրող մոր հետ
Մի շատ անհանգիստ տղա էր ապրում,
Մի գորշ խրճիթում, Continue reading “Ամենից լավ տունը Հովհաննես Թումանյան” →