Վիլյամ Սարոյան «Վիրավոր առյուծն ու կրիան»
Իր մոտալուտ մահն զգալով՝ առյուծը մռնչում էր ցավից, երբ սողեսող մոտեցավ կրիան ու հարցրեց.
-Ի՞նչդ է ցավում:
-Որսորդի գնդակն է դիպել ինձ, — պատասխանեց առյուծը:
Կրիան սաստիկ զայրացավ, ասաց.
-Օր ու արև չտեսնեն այդպիսի մարդիկ, որոնք ձեռք են բարձրացնում երկնային այնպիսի մեծ արարածների վրա, ինչպիսին ենք ես և դու:
— Քույրի՛կ,- ասաց առյուծը,- ներողամիտ եղիր, բայց պետք է քեզ ասեմ, թե այն վերքը, որ հասցրել է ինձ որսորդը, շատ ավելի քիչ ցավ է պատճառում ինձ, քան քո խոսքերը:
Այս ասելուց հետո առյուծն անմիջապես շունչը փչեց:
- Բացատրի՛ր հետևյալ արտահայտությունները.
ներողամիտ եղիր —ներող եղիր
մոտալուտ մահը-մոտիկ մահը
օր ու արև չտեսնել —իմաստ կիանքի մեչ չտեսնել
ցավ պատճառել —ցավ տալ
ձեռք բարձրացնել ինչ-որ մեկի վրա —նեղացնել ինչվոր մեկին
վերք հասցնել —վիրավորվել
շունչը փչել —մահանալ
- Ինչո՞ւ կրիայի խոսքերը մեծ ցավ պատճառեցին առյուծին:
քանիվոր կրիան համեմատել է առյուծի հետ։
3․ Մեկ բառով բնութագրի՛ր՝ առյուծին, կրիային:
Առյուծը խելոք, բարի, լավ։
Կրիան համեմատող, հոգատար։
4․Ո՞րն է առակի իմաստը:
չհամեմատել, ձեռ չառնել։
- Փորձի՛ր ինքդ այսպիսի մի առակ հորինել, նկարազարդել և հրապարակել:
Հեռու, շատ հեռու անտառներում ապրում էր մի մեծ արջ։ Նրանից վախենում էին նապաստակները, աղվեսները և գայլերը։ Սաղը միշտ խոսում էին նրա մասին համ մարդիկ, կենդանիները։ Բայց իրականում այդ ընթամենը լեգենդներեին և այդ արջը շատ-շատ բարի էր։ Բայց նա շատ տխուր արջեր քանիվոր նա չուներ ընկերներ։ Բայց մի օր միատ աղվես իմանում է դրա մասին և դրանից հետո նրանք միշն լինում են ընկերներ։