31.Տրված բառերը վանկատի´ր:
Ա.Արքայական-արք-այ-ակ-ան, մեծանալ-մեծ-ա-նալ, կենտրոնական-կենտր-ոն-ակ-ան, վերջնական-վերջն-ակ-ան, ճերմակաթև-ճերմ-ա-կաթ-և:
Բ․ Հևասպառ-հև-ա-կան, կեղևապատ-կե-ղե-վա-պատ, տերևաթափ-տեր-և-ա-թափ, կարևորել-կար-և-որ-ել, թևատարած-թե-վա-տար-ած:
Գ. Անկրկնելի-ան-կր-կնե-լի, անդնդախոր-անդ-նդ-ա-խոր, մտածել-մտ-ա-ծել, մրցանակ-մր-ցա-նակ, գտնել-գտ-նել, արկղ-ար-կղ:
32.Փորձի´ր բացատրել, թե ինչո՞ւ է բաժինն անվանվել «Հնչյունաբանություն»:
Վանկ է կոչվում բառի մեջ մտնող հնչյունը կամհնչյունախումբը, որն արտաբերվում(արտասանվում) է մեկ շնչով:
Ձայնավորները վանկարար (վանկ կազմող) հնչյուններ են. առանց ձայնավորի վանկ չկա:
Վանկը կարող է նաև մի հնչյունից(ձայնավորից) կազմված լինել:
Երկու ձայնավորների միջև եղած մեկբաղաձայնն անցնում է հաջորդ վանկին:
Երկու ձայնավորների միջև եղած երկու և ավելիբաղաձայններից միայն մեկն է անցնում հաջորդվանկին: Բառի մեջ վանկարար ը հնչյունը չիգրվում. նա միայն վանկատման ժամանակ էերևում:
ԲԱՌԱԳԻՏՈՒԹՅՈՒՆ
Բառիմաստ
33.Մի բառով գրի´ր:
ա) Առարկա, որը վերից վար կախվելով՝ ծածկում, փակում է որևէ բան: Դա նաև բեմն է բաժանում հանդիսասրահից: վարաքույր
բ) Միջատ, որ երկու թև ունի ու բարալիկ կնճիթ, որովսնվում է: Իսկ սնվում է արյունով: մոծակ
գ) Արհեստավոր, որն զբաղվում է երեսը սափրելու, մազերը կտրելու, հարդարելու գործով: մկրատ
դ) Պղնձյա առարկա, որի մեջ մետաղյա լեզվակ էկախված: Բարակ կամ հաստ պարանով լեզվակըպատերին են խփում՝ հնչեցնելու համար: զանգ
34.Գրավոր պատմի՛ր, թե տրված բառն ի՞նչ է նշանակում:
Գիրք-թեյ խմելով և վերմակով ցուրտ ձմրանը կարթալ, դիմակ-զզվելի կովիդ որի պատճառով բոլորը հագնում են դիմակներ, դերասան-մեկ մարդ որը կարող է լավ ձեվացնել, ընկույզ-բան որը շատ համով է բայց անհնար է բացել, ժպիտ-ուրախ մարդ որը ուրախ ժպիտով ննայում է մարդուն որին վաղուց չի տեսել, երեխա-փոքրիկ երեխա որը քայլում է բակում մայրիկի հետ:
35.Ի՞նչ է նշանակում՝
հեռախոս-իր որի օգնությամբ կլինի զանգվել ուրիշ մարդու հետ, դպրոցական-մարդ որը գնում է դպրոց և սովորում է, ձայնագրիչ-իր որը ձայնագրում է քո ասածը, ականջ-ականջը պետք է, որ մենք լսենք այն ինչ ասել է մեզ ուրիշը, աղմուկ-մարդիկ կամ կենդանիները լիքը ձայն են անում և լինում է աղմուկ: